ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ​

Εξομολόγηση ενός ανθρώπου​

Ποιός άραγε από εμάς, σε κάποια περίοδο της ζωής του δεν έχει αισθανθεί ότι αναζητεί την ευτυχία σε λάθος πρόσωπο ή λάθος δρόμο;​

 

Ποιός από εμάς δεν έχει ζήσει την αγωνία του σχετικά με το για πόσο διάστημα θα διαιωνίζεται μια αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε και νιώθουμε ότι δεν μας ωφελεί πνευματικά και ψυχικά; Είτε σε άλλη περίπτωση,  ενώ αναγνωρίζουμε ότι όσο και να επιθυμούμε και να  σπρώχνουμε τα πράγματα προς μία κατεύθυνση, όσο και να προσπαθούμε να βάλουμε το νερό στο αυλάκι αυτό γυρίζει πίσω; Και ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένουμε, έρχεται η ανατροπή! Ενα αόρατο Χέρι, μας οδηγεί σε καταστάσεις που δεν τις είχαμε καν ονειρευτεί, ζούμε νέες εμπειρίες οι οποίες παρ’ όλο που μας φέρνουν πόνο, τις υπομένουμε. .......

Γεωργίου Α. Γαλίτη
Ομοτ. καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

​

Ο Ρώσος ιερομόναχος π. Ιωάννης, υπήρξε προ ετών φοιτητής μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τότε τον εγνώριζα, μαζί με τον επίσης ιερομόναχο δίδυμο αδελφό του, ως ευφυή, ασκητικό και «ζηλωτήν υπάρχοντα των πατρικών παραδόσεων» (Γαλ. 1, 14). Όταν διάβασα το παρόν βιβλίο του, το όποιο είχε την καλοσύνη να μου δώσει προς ανάγνωσιν πριν από τη δημοσίευση του, απεκαλύφθη και μία άλλη πτυχή της προσωπικότητας του: ή λογοτεχνική φλέβα, συνταιριαγμένη με βαθιές πνευματικές εμπειρίες.......

Πρωτοπρεσβυτέρου π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ​

Ομοτ. καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών



Η «δημόσια εξομολόγηση» που μας μεταφέρει στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, συγκινεί ιδιαίτερα, διότι το άνοιγμα μιας καρδιάς που προσωπικά και εκούσια δόθηκε στον Χριστό ως Σωτήρα, μέσα από τις δικές της περιπέτειες νουθετεί και διδάσκει. 0 ιερός Αυγουστίνος (+430 μ.Χ.) που με τις «Εξομολογήσεις» του (CΟΝFΕSSΙΟΝΕS) καθιέρωσε αυτό το φιλολογικό είδος στη χριστιανική παράδοση, έγινε το πρότυπο που ακολούθησαν και πολλοί άλλοι χριστιανοί, πιστεύοντας ότι με την κατάθεση της ψυχής τους θα στηρίξουν και άλλους πιστούς στον αγώνα τους.............